پاسخ تند بهداد سلیمی به علی مرادی: مشخص است چه کسی خیانت می‌کند
تاریخ انتشار: ۱۸ خرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۱۸۴۹۸۵
بهداد سلیمی در واکنش به صحبت‌های علی مرادی، رییس فدراسیون وزنه‌برداری اظهار کرد: بعد از این که آقای مرادی من و چند نفر دیگر را به خیانت متهم کرد، تماس‌های زیادی از سوی رسانه‌ها داشتم و تصمیم گرفتم از طریق پیام ویدویی پاسخ بدهم. بابت اتهامی که آقای مرادی من زد، حتما پیگری قضایی می‌کنم و تا آخر هم پیگیر خواهم بود تا به نتیجه برسم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او ادامه داد: باید به آقای مرادی بگویم بحث خیانت را مطرح کردید و در بحث خیانت عملکرد شما نشان می‌دهد چه کسی به وزنه‌برداری و ورزش ایران خیانت می‌کند. شما همواره سعی کرده‌اید با این صحبت‌ها فرار رو به جلو کنید و تقصیر‌ها و شایستگی نداشتن خود در مدیریت وزنه‌برداری را بر گردن دیگران بیندازید. افرادی که هیچ دخل و تصرفی در وزنه‌برداری ندارند و تصمیم گیرنده نیستند. مقصر اول و آخر تمام اتفاقاتی که افتاده شما هستید. از وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک خواهش می‌کنم که به موضوع ورود کنند. وزنه برداری بعد از کشتی همیشه افتخارآفرین بوده و در المپیک‌ها روی آن حساب می‌کنند که مدال کسب کند.
سلیمی با اشاره به مشکلات موجود در وزنه‌برداری تصریح کرد: به نظرم آقای مرادی صحبت از شفافیت کرد و بهتر است خودش شفاف باشد و توضیح بدهد چطور در طول این چند سال در جذب منابع مالی ناموفق بوده است و اعزام‌های رده پایه لغو شده‌اند. در بحث شفافیت مالی در فدراسیون باید به خانواده وزنه‌برداری پاسخ دهد. در مورد شرایط بد اردو که باعث شده وزنه‌برداران اردو را ترک کنند، باید پاسخگو باشد. در مورد پناهندگی دختران وزنه‌بردار که اتفاق ناخوشایندی بود باید جواب بدهد. سرپرست تیم در یونان خود او بود و هیچ‌کسی دیگر مقصر نیست. شرایطی را فراهم کردند و به دختران وزنه‌برداری فشار آوردند که متاسفانه به فکر مهاجرت افتادند.
او در مورد رفتار مرادی با اهالی وزنه‌برداری تصریح کرد: اخراج و بی‌حرمتی به پیشکسوتان کرد. قبلا دیدیم سجاد انوشیروانی که سرمربی تیم ملی بود به چه شکل اخراج شد. حسین توکلی هم همین طور. در حال حاضر برخواه به چه شکل اخراج شده است. آقای مرادی شما باید جوابگو باشید و سعی نکنید با فرافکنی و با این صحبت‌ها اذهان عمومی را به سمت دیگری سوق دهید.
سلیمی با اشاره به اتهام علی مرادی به خبرنگاران تاکید کرد: شما خبرنگاران عزیز حوزه وزنه برداری را مورد اتهام قرار دادید و گفتید اینکه فدراسیون‌ها آنها را سفر نمی‌می برد بنابراین برعلیه شما (علی مرادی) قلم می‌زنند چنین چیزی نیست و من قویا آن را تکذیب می‌کنم و از همه خبرنگارانی که دغدغه وزنه‌برداری دارند و برای اعتلای این رشته تلاش می‌کنند، تشکر می‌کنم.
منبع: فرارو
کلیدواژه: بهداد سلیمی علی مرادی وزنه برداری وزنه برداری آقای مرادی علی مرادی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۱۸۴۹۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
به دانشجویان خیانت شد/ اعتراضات صلح‌آمیز را با باتوم سرکوب کردند
خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: جودی آرمور، استاد برجسته حقوق دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، در گفت‌وگوی اختصاصی با تهران‌تایمز، با ارائه جزئیاتی درباره سرکوب دانشجویان معترض حامی فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا، ما را به درکی عمیق‌تر از فضای امنیتی این روزهای دانشگاه‌های این کشور سوق داد.
دانشجویانی که با خواسته برقراری آتش‌بس در غزه، در محوطه دانشگاه‌های آمریکا چادر زده و تحصن کرده بودند، با حجم وسیعی از واکنش‌های تند و منفی از جمله توهین، اخراج، تعلیق، حمله فیزیکی و بازداشت روبه‌رو شده‌اند. علاوه بر این، برخی اساتید نیز در تلاش برای محافظت از دانشجویان برابر خشونت پلیس در محوطه دانشگاه‌ه، با سرنوشتی مشابه مواجه شدند.
پروفسور آرمور در گفت‌وگوی اختصاصی با تهران‌تایمز، از زوایای پیدا و پنهان این حمله آشکار به آزادی بیان پرده برداشت. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.
سیاستمداران و روسای دانشگاه دانشجویان معترض حامی حقوق فلسطین را به یهودستیزی متهم کرده‌اند. با این رویکرد موافق هستید؟
قطعاً خیر. این ادعایی غیر واقعی و ناعادلانه علیه دانشجویان است. آنجا بودم و بارها با دانشجویان صحبت کردم. بسیاری از آنها یهودی هستند و دانشجویان دیگری هم با همه نوع اعتقادات مذهبی بین آنها حضور دارند. خودم کاتولیک هستم. هیچ ارتباطی بین سلاخی کودکان و یهودستیزی وجود ندارد. نباید صهیونیست‌ستیزی را با یهودستیزی اشتباه گرفت. این دانشجویان به بیان ساده مخالف جنگ هستند و اتهامات یهودستیزی که علیه آنها مطرح می‌شود، تلاشی برای سرکوب آنهاست. معتقدم این کار تنها فعالیت دانشجویان را تشدید و آنها را برای حمایت قاطع از صلح مصمم‌تر می‌کند.
ما وقت زیادی را صرف می‌کنیم که به این دانشجویان تفکر آزاد و مستقل را بیاموزیم و زمانی که آموخته‌های خود را عملی می‌کنند، آنها را سرکوب می‌کنیم! علاوه بر این، برای توجیه سرکوب دانشجویان، دروغ‌های دیگری همچون «حمله به مردم و عابران» و «مسدود کردن ساختمان‌های مهم دانشگاه» به آنها نسبت داده شده است. البته افرادی که در اعتراضات حضور دارند، به‌راحتی قادر به تکذیب این تهمت‌ها و دروغ‌ها هستند. به عنوان شاهد، می‌توانم به صلح‌آمیز و محترمانه بودن رفتار دانشجویان در طول تظاهرات شهادت بدهم.
دانشگاه با درخواست از پلیس برای مداخله و اتخاذ اقدامات دیگری همچون تعلیق یا اخراج، شمشیر را از رو بسته است. آیا اساتید مجبور به سکوت شده‌اند؟
شخصاً به عنوان استاد تمام، اگر حرفی بزنم که به مذاق مدیریت خوش نیاید، برابر فشار آنها مصون هستم. اما در پاسخ به پرسش شما باید بگویم که نوعی اعمال فشار زیرکانه‌ای وجود دارد که اعضای هیات عملی را مجبور و ترغیب به پیروی از موضع مدیریت می‌کند!
نخستین تهدیدی که به آن روبه‌رو هستیم، مستقیماً از جانب مدیریت مرکزی دانشگاه نیست بلکه از تصمیم آنها برای اعزام پلیس به محوطه دانشگاه برمی‌خیزد. رییس دانشگاه کلمبیا در کشاندن پای پلیس به دانشگاه پیشتاز بود و در ادامه نیز سایر دانشگاه‌ها نیز از او تبعیت کردند. هرچند، برخی دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه کالیفرنیا مقابل این اقدام مقاومت کرد و روسا و مقامات اجرایی آن تصمیم گرفتند که از نیروهای پلیس استفاده نکنند. نیروهای امنیتی هرگز نمی‌توانند بدون اجازه مستقیم رییس، وارد ساختمان‌های دانشگاهی شوند.
این تصمیم نه تنها علیه اعضای هیات علمی بلکه مهم‌تر آن، خیانت به دانشجویان است. مقامات دانشگاهی دائماً به جو و فضای دوستانه دانشگاه‌ها و اینکه دانشگاه خانه دانشجوست، تاکید می‌کنند اما در عین حال نیروهای سرکوب را برای بدرفتاری با اعضای خانواده‌شان، به‌کار می‌گیرند! دانشگاه مدعی است که «دانشجو محور» است اما زمانی که دانشجویان علیه کشتار بیرحمانه غیرنظامیان اعتراضات صلح‌آمیز برگزار می‌کنند، با پلیس ضدشورش تا دندان مسلح، باتوم، دستبند و گاز فلفل به سراغ‌شان می‌آیند!
در چنین شرایطی، آیا می‌توان بدون ریاکاری مدعی شویم که برای این دانشجویان خوراک آموزشی تامین می‌شود؟
رسانه‌های جریان اصلی از زمان آغاز جنگ غزه، دائماً روایت‌هایی در حمایت از اسرائیل ارائه می‌کنند. دانشگاه‌های سراسر آمریکا نیز به تبعیت، موضعی مشابه اتخاذ کرده‌اند. با توجه به این شرایط، دانشجویان چطور موفق شدند به واقعیت اوضاع در فلسطین پی ببرند؟
بسیاری از دانشگاه‌های آمریکایی از سوی اعانه‌دهندگان حامی اسراییل تامین مالی می‌شوند؛ افرادی که هرنوع انتقاد از اسرائیل را غیرقابل قبول می‌دانند و این موضوع، فضای حاکمیتی و نظارتی بر این موسسات را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. در واقع، حقیقت این است که دانشگاه‌های ما اینگونه مدیریت می‌شوند و باید به آن اذعان کنیم.
با این حال، دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا به‌رغم اینکه در فضای آکادمیک صرفاً در معرض روایت‌های حامی صهونیست قرار می‌گیرند، از طریق فضای مجازی به ویژه «تیک‌تاک» و در سطحی پایین‌تر «توییتر (ایکس)»، به تفکری مستقل دست یافته‌اند. نسل جوان با استفاده از این پلتفرم‌ها موفق به «دور زدن» روایت رسمی (وارونه) شدند. به همین دلیل مقامات آمریکا در حال حاضر در تلاش برای ممنوع کردن تیک‌تاک هستند. آنها قصد دارند تا دسترسی جوانان را به منابع اطلاعاتی جایگزین محدود کنند.
شما به عنوان یکی از مدافعان مشهور برابری نژادی، آیا هیچ وجه تشابهی بین اعتراضات جاری در دانشگاه‌های آمریکا و جنبش‌های قبلی در حمایت از حقوق آفریقایی-آمریکایی‌ها می‌بینید؟
بسیاری از دانشجویانی که در این خیزش در حمایت از فلسطین شرکت می‌کنند، زمانی که جنبش «جان سیاه‌پوستان ارزشمند است» جان گرفت، ۱۰ تا ۱۳ سال داشتند. این جوانان امروز و نوجوانان دیروز، با چشمان خود شاهد اهمیت به چالش کشیدن مقامات در مواجهه با سرکوب و خشونت سیستماتیک علیه گروه‌های محروم بودند. در جریان جنبش «جان سیاه‌پوستان ارزشمند است»، آفریقایی-آمریکایی‌ها گروه محروم و مطرود بودند و در خیزش امروز، فلسطینیان جامعه محروم هستند؛ و یک بار دیگر، معترضانی که به‌دنبال عدالت هستند، با واکنش خشونت‌آمیز پلیس مواجه شده و می‌شوند.
به لحاظ تاریخی نیز، مدافعان حقوق برابری نژادی هم تلاش‌های خود را به سمت مقابله با جنگ‌ها گسترش داده‌اند. مارتین لوتر کینگ نیز آشکارا درباره جنگ ویتنام حرف زد و حامی توقف آن بود.
کد خبر 6096968
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟